واویلا آه و واویلا زمین کربلا
من حسینم که جهان واله و حیران من است
ابر و باد و مه و خورشید به فرمان من است
لحظه ای را که دمد صور علم دست من است
دادگاهی که به پا هست قلم دست من است
حکم آزادی و تبعید امم دست من است
هر که شد اهل تولا به علی می بخشم
هر که بگریست به زهرا به علی می بخشم
جد من احمد مختار قریشی نسب است
پدرم حیدر کرار امیر عرب است
مادرم فاطمه خود خلقتتان را سبب است
از ازل عشق خدا در رگ و در خون است
آدم از حضرت آدم شده مدیون من است
واویلا آه و واویلا زمین کربلا
هر که بگرفته جنون در اثر عشق من است
یوسف انگشت به لب در گذر عشق من است
قلب من مرکز پاکیزه ترین احساس است
چه غم از حادثه چون همسفرم عباس است
واویلا آه و واویلا زمین کربلا
عاشقا بیاین تماشا
عاشقا بیاین تماشا بزنیم سری به آقا کربلا بریم پیاده پابوس حسین زهرا
مثل کفتر بی لونه سر رو دیوارش بزاریم گنبد شاه و علمدار با پرچمش ببینیم
آی مسافرا بجنبین این چه موقع کلامه شیعه بسته چشم به راهی دیگه موقع قیامه
پیشونی بند یا زهرا پیچیده عطر گل یاس رسیدیم علقمه دیگه بگو یا حضرت عباس
مبتلا بیا به اینجا این آقا مشکل گشاته بیا ای مریض که خاکش واسه هر مرض دواته
این آقا ماه زمینه تکیه گاه عالمینه بزار بهتر بگم آقام همه کاره حسینه
یه دست بزار رو سینه دست دیگرو رو حنجر یه جا قتلگاه اکبر یه جا قتلگاه اصغر
سیدی یا مظلوم یا ابا عبد الله
سر زد از جیب فلک باز هلال قمری که محرم شد گردید حسینم سفری
سیدی یا مظلوم یا اباعبدالله
سر زد از جیب فلک باز هلال قمری که محرم شد گردید حسینم سفری
شد پریشان دلم از رویت این طرف هلال که چه سود فلک خود از این خیره سری
کعبه آن روز سیه پوش از ماتم تو که نشد سعی تو از بهر طوافش سپری
ناله ها بود که می رفت به سکان سماوات اشک ها بود که می ریخت ز چشمان تری
خبر از حال حسین بن علی دارد و بس هر که دارد چو علی اکبر لیلا پسری
زینب آن شیر زن بیشه اقلیم وجود که نظیرش نتوان یافت به هر بوم و بری
سر زد از جیب فلک باز هلال قمری که محرم شد گردید حسینم سفری
امشب از عشق حسین دل ما غرق غم است خون اگر گریه کنیم در عزای او کم است
سیدی یا مظلوم یا اباعبدالله